Ξεκινώντας θα ήθελα εκφέρω κάποιες βασικές θεωρίες οι οποίες ελπίζω να σας δώσουν μια σωστή εικόνα για τον τρόπο τον οποίο σκέφτομαι και ισώς να βοηθήσουν έτσι βήμα βήμα να βγάλετε και εσείς τα δικά σας συμπεράσματα πάνω σε κάποια βασικά μεν αλλά ιδιαιτέρως παρεξηγημένα θέματα.
Ξεκινώντας λοιπόν από κάτι το οποίο το συναντάω πολύ συχνά είναι οι αγανάκτηση των πολίτων απέναντι σε μια παρεξηγημένη έννοια "Το κράτος".Πολλά βάσανα και ταλαιπωρίες,τις οποίες οι πολίτες αυτής της χώρας πρέπει να υποστούν στην καθημερινή τους ζωή,τις αποδίδουν στο "κράτος".Θα σας πώ λοιπόν την αποψή μου και μετά θα προσπαθήσω να αναπτυχθώ λίγο πάνω σε αυτό."Το κράτος" είναι το μόνο το οποίο ενδιαφέρεται για όλους τους πολίτες μίας χώρας.
Είμαι σίγουρος ότι σε μερικούς αναγνώστες ίσως και αυτο να σας προκάλεσε μία σύγχηση.Αλλά σκεφτείται το εξής.Χωρίς πολίτες δεν υπάρχει κράτος και χωρίς κράτος δεν υπάρχουν πολίτες.'Ενα κράτος ζεί από τα έργα των πολιτών του και ως αντάλαγμα για αυτά τα έργα με τη σειρά του προσφέρει υπηρεσίες και μία καθαρή αίσθηση συλογικότητας,ασφάλειας,μόρφωσης,προστασίας.
Τί είναι λοιπόν οι πολίτες ενός εξαθλιωμένου κράτους;Προφανώς μια άτακτη μάζα ατόμων οι οποίοι καταβάλονται από μία αίσθηση επιβίωσης..με αποτέλεσμα να είναι ευάλωτοι.Έτσι λοιπόν οι πρώτοι εξωτερικοί παράγοντες οι οποίοι θα προσφέρουν υπό κάποια έννοια καποίο είδος βοήθειας σε ένα τέτοιο κράτος θα το έχουν αμεσα υποχρεωμένο απέναντι τους..όμως αυτό θα μπορούσε εύκολα να οδηγήση στην δουλεία.
Ξεκινώντας λοιπόν από κάτι το οποίο το συναντάω πολύ συχνά είναι οι αγανάκτηση των πολίτων απέναντι σε μια παρεξηγημένη έννοια "Το κράτος".Πολλά βάσανα και ταλαιπωρίες,τις οποίες οι πολίτες αυτής της χώρας πρέπει να υποστούν στην καθημερινή τους ζωή,τις αποδίδουν στο "κράτος".Θα σας πώ λοιπόν την αποψή μου και μετά θα προσπαθήσω να αναπτυχθώ λίγο πάνω σε αυτό."Το κράτος" είναι το μόνο το οποίο ενδιαφέρεται για όλους τους πολίτες μίας χώρας.
Είμαι σίγουρος ότι σε μερικούς αναγνώστες ίσως και αυτο να σας προκάλεσε μία σύγχηση.Αλλά σκεφτείται το εξής.Χωρίς πολίτες δεν υπάρχει κράτος και χωρίς κράτος δεν υπάρχουν πολίτες.'Ενα κράτος ζεί από τα έργα των πολιτών του και ως αντάλαγμα για αυτά τα έργα με τη σειρά του προσφέρει υπηρεσίες και μία καθαρή αίσθηση συλογικότητας,ασφάλειας,μόρφωσης,προστασίας.
Τί είναι λοιπόν οι πολίτες ενός εξαθλιωμένου κράτους;Προφανώς μια άτακτη μάζα ατόμων οι οποίοι καταβάλονται από μία αίσθηση επιβίωσης..με αποτέλεσμα να είναι ευάλωτοι.Έτσι λοιπόν οι πρώτοι εξωτερικοί παράγοντες οι οποίοι θα προσφέρουν υπό κάποια έννοια καποίο είδος βοήθειας σε ένα τέτοιο κράτος θα το έχουν αμεσα υποχρεωμένο απέναντι τους..όμως αυτό θα μπορούσε εύκολα να οδηγήση στην δουλεία.
